Wyspa kotów

Czy koty są podobne do człowieka, czy to jedynie wrażenie? Ich kapryśna, przewrotna natura imponuje ludzkości od zawsze i prawda jest taka, że to stworzenia nietykalne. Kojarzone z bóstwem, szczęściem, przedziwną mocą, również złowieszczą. Wymykają się wszelkim próbom kulturowego ?zaszufladkowania?. Właśnie dlatego ich kocia wysokość zajęła w wielu państwach szczególne miejsce.

Kot, co przynosi szczęście ? Japonia

Maneki-Neko (???). Kot, co przynosi szczęście. Podobno. W Europie kojarzy się raczej z kiczem i tanim gadżetem, w Japonii stanowi miły prezent i wyraźne życzenie: powodzenia, pomyślności. Może przynieść tylko coś dobrego. Szczęście, cokolwiek ono znaczy. Porcelanowy czy też plastikowy kotek z uniesioną łapką wzbudza sympatię.

Kot jak demon

Jednak kot w Japonii to nie tylko symbol szczęścia. Istnieją także koty-demony, nazywane Bakeneko. Niebezpieczne to wierzenie, bo koty-demony nie są przyjazne człowiekowi. Mogą przybierać różne kształty, mają szereg zdolności i zdarza im się pożreć swego właściciela. To znaczy ? tak mówią. Demoniczność kota potęguje również to, że chodzi na dwóch łapach. Dla domowników wróży wielkie nieszczęście.

Kraj Kwitnącej Wiśni ma do kotów szczególną słabość, więc poza Maneki-Neko i Bakeneko jest jeszcze Nekomanta. Wcielenie wierzeń magicznych, szamanizmu. Gdy kotu rozdwaja się ogon, oznacza to, że w jego złowrogim, enigmatycznym spojrzeniu kryje się coś o wiele więcej niż tylko nieodgadniona myśl. Jak pokazuje japońska literatura, takie stworzenie ma moc wskrzeszania zmarłych. Być może właśnie ta, dosyć osobliwa umiejętność sprawia, że Nekomanta pojawia się w popkulturze nader często ? głównie komiksach (manga), programach telewizyjnych (którz nie zna `Pokemonów`?) i prozie.

Koty w islamie

Islam wyniósł kota na piedestał i uczynił go bóstwem. Nie mogło być inaczej, jeżeli kot Muezaa był ulubieńcem proroka Mahometa. Jak ważna musiała być jego pozycja, skoro prorok trzymał zwierzę na kolanach, otaczając je czułością i czcią. Ponoć, kiedy Muezza zasnął na jego płaszczu, Mahomet wolał odciąć połać materiału niż zbudzić ulubieńca. Tak mówią legendy, przekazywane do dzisiaj. Pozycja kota w islamie nie słabnie.

Kot najsilniej kojarzy się z Egiptem. Ikona starożytnego państwa to właśnie kocia natura. Bogini Bastet jest przedstawiana jako postać z głową kota lub też w kociej postaci. Opiekunka, bogini miłości i ogniska domowego. Do dzisiaj kotom w Egipcie dobrze.

Europa, co się kota lęka

Nasz rodzimy kontynent nieco inaczej poradził sobie w kocią obecnością w kulturze. Nadał mu przymioty demona, a właściwie szatana. Nie inaczej, kota skojarzono jako pomocnika czarownic i wcielenie diabła. Zabobony, przesądy, wierzenia. Kot pozostaje ich atrybutem i wciąż cichutko się przemyka. Na czterech łapach. Życie mu miłe, ma ich podobno dziewięć. Jest też całkiem odporny na przemijanie, zawsze spada na cztery łapy.

Kot współcześnie

Rola kota w XXI wieku wciąż pozostaje zaskakująco? ważna. Czasem aż do przesady. Prym wiedzie oczywiście wspomniana Japonia. Czy ktoś uwierzy, czy też nie, właśnie w tym kraju istnieje wyspa kotów. Aoshima, bo taka jest nazwa tego niezwykłego miejsca, jest dosyć opustoszała. Na jednego mieszkańca przypada aż sześć futrzastych czworonogów! Koty są dosłownie wszędzie. Wieść niesie się po świecie, więc można zobaczyć to na własne oczy?

Lokalni rybacy pilnują, aby koty nie chodziły głodne. A one w sumie mają się świetnie, prężąc się stale przed obiektywami i kamerą, bo chętnych do oglądania nie brakuje.

Podróże i koty mają wiele wspólnego. Japonia, Indie, Chiny, Egipt ? to kraje, w których warto zwrócić uwagę na te futrzaste indywidualności. Chodzą własnymi ścieżkami. Dokładnie jak ci, którzy szukają ciekawych miejsc, różnych od utartych, turystycznych szlaków.

Autor: Danuta Awolusi