
Przyroda z listy UNESCO
Obradujący w Bahrajnie komitet dopisał szereg pozycji do listy Światowego Dziedzictwa. Rzućmy okiem na te z kategorii przyrodniczej i przyrodniczo-kulturalnej.
Zacznijmy od rezerwatu Tehuacán-Cuicatlán, znajdującego się w meksykańskich stanach Oaxaca i Pubela. Dolina porośnięta gęsto ogromnymi kaktusami kolumnowymi to nie tylko przykład piękna natury, ale także kolebka rolnictwa w Ameryce Środkowej. Od kilkunastu tysięcy lat ludzie budowali tu systemy nawadniania i udomowiali rośliny.
Dalej mamy kolumbijski park narodowy Sierra de Chiribiquete pełen niezwykłych formacji skalnych. Żyją tutaj jaguary i pumy, a skały ozdobione są dziesiątkami tysięcy prehistorycznych petroglifów przedstawiających ludzi i zwierzęta.
Już typowo przyrodniczy charakter mają kolejne trzy spośród nowych pozycji. A są to południowoafrykańskie góry Makhonjwa, wulkaniczne Monts Dômes we francuskiej Owernii oraz Fanjing, najwyższy szczyt pasma Wuling w środkowych Chinach. Okolicę tej świętej dla buddystów góry zamieszkują endemiczne gatunki małp.