
Przeskoczyć Europę
Samo pisanie o skakaniu z wysoka wzbudza dreszcz. Zwłaszcza u osoby, która ma lęk wysokości. „Nie patrz w dół!” – krzyknie ktoś. Przecież to jasne, że spojrzę. I za żadne, żadne skarby świata nie zdecydowałabym się na skok ze spadochronem, na bungee czy inne cuda. Jak więc wytłumaczyć sobie, że dla niektórych skakanie to… sztuka? Coś o wiele więcej niż tylko adrenalina?
Sport ekstremalny
Skoki to sport. Ekstremalny, szokujący, niezwykły. I to nie o skoki narciarskie chodzi, ale te, które wyglądają jak próby samobójcze. Jazda bez `trzymanki`, okraszona smakiem ryzyka. Tymczasem ONI robią to na co dzień. Z własnej woli. I kochają swoją pasję nad życie. Co innego może tłumaczyć szaleństwo, które widać poniżej?
Projekt autorstwa doświadczonego skoczka, Ossiego Khana, to próba pokazania kilku rzeczy na raz.
Piękno miejsca, piękno Europy
Skakanie jest dziedziną silnie powiązaną z przyrodą. Fakt, pejzaże widziane z lotu ptaka zapierają dech w piersiach i kojarzą się z jednym: WOLNOŚCIĄ. Przyroda daje to uczucie, niepowtarzalne i trudne do definiowania. Kiedy jednak człowiek na chwilę zamienia się w orła, staje się również wolny. Nic go nie ogranicza, dopóki jest w powietrzu!
Piękno skoku
No właśnie. Sam skok to sztuka, swoisty akt. Jego piękno trudno jest docenić i właśnie stąd pomysł Khana: aby pokazać całość lotu w zwolnieniu i podkreślić, jak niesamowite siły działają wówczas na zmysły.
Skoczek buntuje się przeciwko tezie, że skakanie to jedynie adrenalina. Jak sam mówi:
To coś naprawdę pięknego w skoku, kiedy lecisz w spokojnej, pozbawionej stresu przestrzeni.
Zwykłemu człowiekowi taki skok na pewno nie kojarzy się z relaksem. Wszystko jest jednak kwestią praktyki, doświadczenia i…pragnień.
Przeskoczyć Europę
Skoki w filmie miały miejsce w Europie. Szwajcaria, Norwegia i Francja. Kraje przychylne skoczkom: czy to miłośnikom adrenaliny, czy artystom.
Khan uważa, że każdy może dołączyć do drużyny. Zanim dojdziemy do jego poziomu, czekają nas skoki ze spadochronem. A potem… A potem smak wolności pełną gębą.
Myślę sobie: czemu nie? Żyje się raz. Wszystko przede mną, choć na razie musi mi wystarczyć film. Świat jest piękny, a ludzie szaleni. Jednak niektóre pomysły mają fajne.
Autor: Danuta Awolusi