Czego nie wiesz o Namibii?

O Namibii wiemy sporo, a jednak – wciąż o wiele za mało! Dwie podróże za nami, a my wciąż chcemy więcej. Aby zaspokoić głód podróży, mamy dla was kilka ciekawostek o tym pięknym, ogromnym i zróżnicowanym kraju.

• Namibijska grupa etniczna „Bastards” to potomkowie kolonistów holenderskich, którzy osiedlili się w XVII wieku w rejonie Przylądka Dobrej Nadziei, i zamieszkujących tamte tereny ludzi z plemienia Khosian. W drugiej połowie XIX wieku około 90 rodzin bękartów przeniosło się z Kraju Przylądkowego do Namibii.
• Solno-gliniana „patelnia” w Sossusvlei, kryje w sobie Deadvlei (w języku afrikaans martwa dolina) gdzie jest wymarły las, odcięty przed wiekami od płynącej rzeki przez poruszające się wydmy – najwyższe na świecie.
• Maltahöhe – nazwa jednej z namibijskich miejscowości w języku niemieckim oznacza „wzgórza Malty” i upamiętnia żonę niemieckiego dowódcy wojsk kolonialnych Henninga von Burgsdorffa. Maltahöhe położone jest z dala od turystycznych szlaków, co od razu rzuca się w oczy. W przeszłości było znane z produkcji skór i wełny z owiec rasy karakuł.

• Niewielka osada Solitaire, położona w pobliżu Parku Narodowego Namib-Naukluft, słynie ze swojej szarlotki pieczonej według receptury Szkota Percy’ego Crossa McGregor’a zwanego Moose (łoś), który na początku lat 90. zamieszkał w Solitaire i założył piekarnię.
• Swakopmund to nieformalna letnia stolica Namibii, największy kurort morski w Namibii.
  (Dzień 5) Zbliżając się do Cape Cross można zabrać sobie kawałek soli z poustawianych wzdłuż drogi straganów i wrzucić za nie opłatę do puszki.
• W języku afrikaans słowo Spitzkoppe oznacza „zaostrzone wzgórze”, co trafnie oddaje kształt jednego z wierzchołków masywu, którego wysokość wynosi 1728 m.n.p.m., nazywanego również Gross Spitzkoppe.
• Uważa się, że oprócz San, Damara należy do najstarszych grup etnicznych żyjących na dzisiejszym obszarze Namibii. Ich tradycje i obyczaje są mieszanką archaicznej kultury zbieracko-łowieckiej i pasterskiej.

• Niedaleko Sesfontein (osada w regionie Kunene) znajduje się koryto epizodycznej rzeki Hoanib, które zapełnia się wodą przy obfitych opadach, co w ostatnich latach rzadko się zdarza. Nad korytem rzeki wznoszą się najstarsze skały w Namibii, których wiek szacuje się na 2,6 mld lat. Należą one do skał metamorficznych.
• Geneza nazwy namibijskiego miasta Opuwo (języku otjiherero „dość”) pochodzi od słów wypowiedzianych przez Karla Hugo Hahna, niemieckiego misjonarza, który po dotarciu do tego miejsca miał powiedzieć w języku otjiherero „mam już dość, dalej już nie pójdę”.
• Mijając Owambola, można zauważyć kolorowe bary, którym mieszkańcy nadają śmieszne nazwy, np. Morning Fire Bar, Ghetto Bar, Every Day is Friday Bar.
• Drogę z miasta Ondangwa zdobią tzw. cuca shops. Nazwa pochodzi od oferowanego w tych sklepach, oprócz innych artykułów, angolańskiego piwa o nazwie Cuca.
• Nazwa Etosza w języku Oshiwambo oznacza „wielkie białe miejsce”.
  Pierwotnie powierzchnia Etoszy (Park Narodowy) wynosiła około aż 80 000 km². Od tamtego czasu powierzchnia parku skurczyła się niemal czterokrotnie i wynosi „zaledwie” 22 912 km². Co i tak czyni ją jednym z największych parków narodowych w Afryce.

• Słowo Okaukuejo pierwotnie znane było jako Okakwiya, co w języku oshiwambo znaczy „kobieta, która każdego roku rodzi dziecko”. Przy wodopoju w Okaukuejo można spotkać więcej ludzi niż zwierząt.